Κατοικία Λατίνου Αρχιεπισκόπου (κτήριο της Τράπεζας της Ελλάδος)

Το μεγαλοπρεπές και επιβλητικό κτήριο που βρίσκεται στην πλατεία Δημαρχείου ανεγέρθηκε το 1630 και αποτελούσε την κατοικία του Λατίνου Αρχιεπισκόπου Κέρκυρας. Το αρχικό κτήριο υπέστη καταστροφές από δύο αλλεπάλληλους σεισμούς το 1743 και το 1745 και κτίστηκε εκ νέου από τον Αρχιεπίσκοπο Nani το 1754 σε πιο μεγαλοπρεπή μορφή. Κατά την περίοδο των Δημοκρατικών Γάλλων (1798-1799) στο κτήριο πραγματοποιούνταν οι συνεδριάσεις του Προσωρινού Δημαρχείου. Στη συνέχεια, κατά την περίοδο της Επτανήσου Πολιτείας, η κατοικία χρησιμοποιήθηκε ως έδρα της Ιονίου Γερουσίας μέχρι το 1824, οπότε και η έδρα της μεταφέρθηκε στα νεόδμητα τότε Ανάκτορα Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου. Μετά την Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα λειτούργησε ως δικαστήριο μέχρι το 1943, όταν υπέστη σοβαρές ζημιές από τους βομβαρδισμούς του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Μετά την ανακατασκευή της, πέρασε στην ιδιοκτησία της Τράπεζας της Ελλάδος της οποίας μέχρι πρόσφατα στέγαζε το υποκατάστημα στην Κέρκυρα. Η εξωτερική μορφή του κτηρίου είναι λιτή. Τα παράθυρα και οι εξώστες είναι χαρακτηριστικά δείγματα βενετικής αρχιτεκτονικής. Μία διπλή σκάλα με μαρμάρινα κάγκελα, η λεγόμενη μπαλουστράδα, οδηγεί στην τοξωτή είσοδο με το λίθινο περιθύρωμα. Σε κεντρική θέση επάνω από την είσοδο υπάρχει ο εξώστης, διακοσμημένος με δωρικούς κίονες. Η κεντρική θύρα του ορόφου είναι επίσης τοξωτή. Προπολεμικά υπήρχε ακόμη ένας όροφος που καταλάμβανε μόνο το κεντρικό τμήμα. Το επιστύλιο στηριζόταν σε τέσσερις πεσσούς και στεφόταν από ένα αέτωμα με ανάγλυφη παράσταση του λιονταριού της Βενετίας. Πηγές: Αγοροπούλου-Μπιρμπίλη, Α.: Η αρχιτεκτονική της πόλεως της Κέρκυρας κατά την περίοδο της Ενετοκρατίας, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, Αθήνα 1976, σελ. 244-248. Ψηφιακό Αρχείο Ι. Καποδίστρια: http://kapodistrias.digitalarchive.gr/walk_corfu.php?id=4