Πύλη της Σπηλιάς

Η περιοχή της Σπηλιάς οφείλει την ονομασία της στο μικρό σπήλαιο που βρίσκεται στους πρόποδες του λόφου του Νέου Φρουρίου. Η πύλη τοποθετήθηκε στην άκρη του θαλάσσιου τείχους και εξυπηρετούσε την επικοινωνία της πόλης με το λιμάνι της Σπηλιάς. Βρίσκεται στο κάτω μέρος του ομώνυμου Στρατώνα της Σπηλιάς του οποίου αποτελεί και τμήμα. Πρόκειται για ένα τριώροφο συγκρότημα σχήματος Γ, το οποίο είχε τη δυνατότητα να στεγάσει 2.000 περίπου άτομα. Αν και αρκετά μετασκευασμένος, ο Στρατώνας διατηρείται μέχρι και τις μέρες μας με περίπου την ίδια κάτοψη. Η πύλη έχει συνολικό μήκος 12 μ. Η διέλευση είναι δυνατή μέσα από δύο ανοίγματα, ένα μικρότερο ορθογωνικό και την κύρια είσοδο, η οποία είναι τοξωτή. Και τα δύο ανοίγματα της πρόσοψης είναι διακοσμημένα με πελεκημένους ασβεστόλιθους εγχώριας προέλευσης, ενώ στο κλειδί στο κέντρο του τοξωτού ανοίγματος προς την πλευρά της πόλης διακρίνει κανείς το οικόσημο του έκτακτου Γενικού Προβλεπτή της Θάλασσας Nicoló Erizzo (1784-1787). Αριστερά και δεξιά της τοξωτής εισόδου υπήρχαν χώροι για τη στρατιωτική φρουρά και τον αξιωματικό. Η πύλη, όπως και ολόκληρο το συγκρότημα, δέχθηκαν αρκετές ανακατασκευές επί Βρετανικής Προστασίας. Στα τέλη του 19ου αιώνα, το μεγαλύτερο τμήμα του θαλάσσιου τείχους κατεδαφίσθηκε με αποτέλεσμα η πύλη της Σπηλιάς να δίνει σήμερα την εικόνα μιας απλής διόδου. Πηγές / Βιβλιογραφία - Αγοροπούλου – Μπιρμπίλη Α., Η αρχιτεκτονική της πόλεως της Κέρκυρας κατά την περίοδο της Ενετοκρατίας, Αθήνα 1976. - Ρουγγέρη Ρ., Αναγνωστάκος Τ., Πόλη της Κέρκυρας, Περιηγητικός Οδηγός, Ιστορία-Πολιτισμός-Αρχιτεκτονική-Χρήσιμες Πληροφορίες, Πρόγραμμα Πολυπολιτιστικού Τουρισμού, Αναπτυξιακή Επιχείρηση Δήμου Κερκυραίων (ΑΝΕΔΚ), Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Γενική Διεύθυνση XVI, «Πολιτισμός» ΕΤΠΑ, Άρθρο 10.